مەيىن باھار شامىلى قومۇل شەھىرى ئەتراپىدىكى تاغلىق رايونلارنى ئاستا-ئاستا باھار تۈسىگە كىرگۈزدى.
چۆل-باياۋاندىكى ئوت-چۆپلەر گەرچە قۇرۇپ كەتكەن بولسىمۇ، لېكىن باھار شامىلىدا بوز تورغاي ئۇياقتىن-بۇياققا ئەركىن-ئازادە، ئاستا مېڭىپ، بەزىدە بېشىنى تۆۋەن سېلىپ ئوزۇق ئىزدىسە، بەزىدە راھەت ئارام ئېلىپ، باھارنىڭ سوۋغىسى بولغان تىنچ مىنۇتلاردىن ھۇزۇرلىناتتى؛ تاغ ئارىسىدىكى تولغىنىپ ئېقىۋاتقان دەريادا سېرىق ئۆردەكلەر بەھۇزۇر ئۈزۈپ، سۇ يۈزىدىكى قاتمۇقات دولقۇنلارنى يېرىپ ئۆتۈپ، باھار مەنزىرىسىگە ھاياتىي كۈچ قوشقانىدى.
بېشىمىزنى كۆتۈرۈپ قارايدىغان بولساق، تاغ ئارىسىدىكى دەرەخلەر خۇددى تەبىئەت كۆڭۈل قويۇپ بويىغاندەك كۆرۈنەتتى، شاخلىرى يا يېقىملىق سۇس سېرىق رەڭدە، يا يۇمران قىزغۇچ رەڭدە كۆرۈنۈپ، يېڭىدىغان ئۆسۈۋاتقان نازاكەتلىكىنى تولۇق نامايان قىلىپ تۇراتتى. دەريا-ئېقىندا يېشىل ئۆسۈملۈكلەر خالىغانچە يېيىلىپ، سۇ دولقۇنىغا ئەگىشىپ ئىرغاڭلاپ تۇراتتى، جۇشقۇن ھاياتىي كۈچ باھاردا ئۆزىنى نامايان قىلاتتى.
فوتوگراف: ساۋ شىنجيا
«كۆرۈنۈشتىكى شىنجاڭ»دىن ئېلىپ تەرجىمە قىلىندى
